കുരങ്ങുപനി കാട്ടില്‍ നിന്നും നാട്ടിലെത്തിയ വ്യാധി

കർണാടകയിലെ ശിവമോഗ്ഗ ജില്ലയിലെ ക്യാസനൂർ വനമേഖലയിൽ കുരങ്ങുകൾ വ്യാപകമായി ചത്തൊടുങ്ങുന്നതായുള്ള വാർത്ത ആദ്യമായി ശാസ്ത്രലോകത്തിന്റെ ശ്രദ്ധയിലെത്തിച്ചത് വിഖ്യാത പക്ഷിനിരീക്ഷകൻ ഡോ. സലീം അലിയായിരുന്നു. 1957- ൽ ക്യാസനൂർ വനമേഖലയിൽ നടത്തിയ പക്ഷിനിരീക്ഷണത്തിനിടെയായിരുന്നു കുരങ്ങുകളുടെ അസാധാരണ കൂട്ടമരണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്. കറുത്ത മുഖമുള്ള ലംഗൂർ കുരങ്ങുകളും ചുവന്ന മുഖമുള്ള ബോണറ്റ് കുരങ്ങുകളുമായിരുന്നു ചത്ത് വീണവയത്രയും. കുരങ്ങുകളുടെ കൂട്ടമരണത്തിന് പിന്നാലെ വനമേഖലയോട് ചേർന്ന സാഗർ, സോറാബ് തുടങ്ങിയ താലൂക്കുകളിൽ അധിവസിക്കുന്ന ആളുകൾക്കിടയിൽ ഏതോ ഒരപൂർവ്വ രോഗത്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ പ്രകടമാവാൻ തുടങ്ങി. ശക്തമായ പനി, വിറയൽ, മൂക്കിൽ നിന്നും മോണയിൽ നിന്നും രക്തസ്രാവം, മലത്തിൽ രക്താംശം, കഠിനമായ പേശിവേദന തുടങ്ങിയവയെല്ലാമായിരുന്നു ലക്ഷണങ്ങൾ.

1957- ല്‍ കണ്ടെത്തുന്നത് വരെ ഈ ജന്തുജന്യരോഗം ലോകത്തിന് അജ്ഞാതമായിരുന്നു. കര്‍ണ്ണാടകയിലെ ക്യാസനൂര്‍ വനമേഖലയില്‍ ആദ്യമായി കണ്ടെത്തിയതിനാല്‍ ക്യാസനൂര്‍ ഫോറസ്റ്റ് ഡിസീസ് (കെ.എഫ്.ഡി.) എന്നാണ് കുരങ്ങുപനി ഇന്ന് ആഗോളമായി അറിയപ്പെടുന്നത്. രോഗകാരിയായ വൈറസുകൾ അറിയപ്പെടുന്നത് കെ.എഫ്.ഡി. വൈറസുകളെന്നാണ്. ഫ്ളാവിവൈറിഡെ എന്ന ആര്‍.എന്‍.എ. (റൈബോ ന്യൂക്ലിക് ആസിഡ്) വൈറസ് കുടുംബത്തിൽ ഉൾപ്പെടുന്നവയാണ് ക്യാസനൂര്‍ ഫോറസ്റ്റ് ഡിസീസ് വൈറസുകൾ.

കുരങ്ങുകളിലും മനുഷ്യരിലും രോഗത്തിനും മരണത്തിനും കാരണമാവുന്നത് കെ.എഫ്.ഡി വൈറസുകളാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞെങ്കിലും വൈറസുകൾ എങ്ങനെയാണ് പരക്കുന്നത് എന്നതിനെക്കുറിച്ച് ആദ്യകാലങ്ങളിൽ ധാരണയില്ലായിരുന്നു. കൊതുകുകൾ വഴി പകരുന്ന വൈറസ് രോഗമായ മഞ്ഞപ്പനി ( യെല്ലോ ഫീവർ) രോഗത്തോട് സാമ്യമുള്ളവയായിരുന്നു കുരങ്ങുപനി രോഗത്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങളിൽ ഏറെയും. ഇക്കാരണത്താൽ വൈറസ് ബാധിച്ച കുരങ്ങുകളിൽ നിന്നും കൊതുകുകൾ വഴിയാണ് രോഗം പകരുന്നത് എന്നാണ് ആദ്യ ഘട്ടത്തിൽ ധരിച്ചത്. തുടർന്ന് രോഗനിയന്ത്രണത്തിനായി നടപ്പിലാക്കിയ പ്രതിരോധമാർഗം വനമേഖലയിലെ കൊതുകുനശീകരണമായിരുന്നു. എന്നാൽ ഇതുകൊണ്ടൊന്നും രോഗനിയന്ത്രണം സാധ്യമായില്ല. മാത്രമല്ല വനമേഖലയിൽ നിന്നും വിവിധയിനം കൊതുകുകളെ ശേഖരിച്ച് പഠനം നടത്തിയെങ്കിലും കെ.എഫ്.ഡി വൈറസിന്റെ സാന്നിധ്യം അവയിലൊന്നും കണ്ടെത്താനുമായില്ല.

ആഗോളമായി വേരുകളുള്ള   ശാസ്ത്ര സാമൂഹിക   പ്രസ്ഥാനമായ   റോക്കിഫെല്ലർ ഫൗണ്ടേഷന്റെ ന്യൂയോർക്കിലെ ലബോറട്ടറിയിൽ സാമ്പിളുകൾ എത്തിച്ച് നടത്തിയ തുടർ പഠനങ്ങളിലാണ് കെ.എഫ്.ഡി വൈറസുകൾക്ക് എലികളിൽ നിന്നും പകരുന്ന റഷ്യൻ സ്പ്രിങ് സമ്മർ എൻസഫലൈറ്റിസ് ( ടിക്ക് ബോൺ എൻസഫലൈറ്റിസ്) രോഗമുണ്ടാക്കുന്ന വൈറസുകളുമായാണ് സാമ്യം എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞത്. മൂഷികവർഗത്തിൽ പെട്ട ജീവികളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും രക്തം ഊറ്റി കുടിച്ച് ജീവിക്കുന്ന ബാഹ്യപരാദങ്ങളായ ഒരിനം പട്ടുണ്ണി (ടിക്ക്) പരാദങ്ങളുടെ കടിയേൽക്കുന്നത് വഴിയായിരുന്നു റഷ്യൻ സ്പ്രിങ് സമ്മർ എൻസഫലൈറ്റിസ് വൈറസുകൾ മനുഷ്യരിലേക്ക് പകർന്നത്. ഈ നിഗമനത്തെ തുടർന്ന് രോഗബാധിതരും ചത്ത് വീണതുമായ കുരങ്ങുകളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും ബാഹ്യപരാദങ്ങളായ പട്ടുണ്ണികളെ ശേഖരിച്ച് നടത്തിയ പഠനത്തിൽ അവയിൽ കെ.എഫ്.ഡി വൈറസുകളുടെ സാന്നിധ്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. കെ.എഫ്. ഡി വൈറസിന്റെ പ്രധാന സ്രോതസ്സും പെരുകൽ കേന്ദ്രവുമായ കുരങ്ങുകളുടെ
ശരീരത്തില്‍ നിന്നും രക്തം ഊറ്റിക്കുടിച്ച് രോഗവാഹകരായി തീരുന്ന ചിലയിനം പട്ടുണ്ണികളുടെ ( Tick ) കടിയേല്‍ക്കുന്നത് വഴിയാണ് കെ.എഫ്.ഡി. വൈറസ് മനുഷ്യരിലേക്ക് പകരുന്നത് എന്ന വസ്തുത
ഇതോടെ ശാസ്ത്രലോകത്തിന് ബോധ്യമായി. രോഗവാഹകരായ പെൺപട്ടുണ്ണികളിൽ നിന്നും അവയുടെ മുട്ടകൾ വഴി അടുത്ത തലമുറയിലേക്ക് വൈറസ് വ്യാപനം നടക്കാമെന്നതും പിന്നാലെ വ്യക്തമായി. കുരങ്ങുകൾ മാത്രമല്ല ചുണ്ടെലി, കാട്ടുമുയൽ, മുള്ളൻപന്നി, കീരി തുടങ്ങിയ സസ്തനികളും കെ.എഫ്.ഡി വൈറസിന്റെ സംഭരണ, പെരുകൽ കേന്ദ്രങ്ങൾ ആവാൻ സാധ്യതയുണ്ടന്നും തുടർ പഠനങ്ങളിൽ കണ്ടെത്തുകയുണ്ടായി.

ഹീമാഫൈസാലിസ് സ്പിനിജറേ, ഹീമാഫൈസാലിസ് ടുർട്ടുറിക്ക എന്ന് ശാസ്ത്രീയമായി വിളിക്കപ്പെടുന്ന രണ്ട് ഇനം പട്ടുണ്ണികളാണ് ക്യാസനൂർ ഫോറസ്റ്റ് ഡിസീസ് വൈറസിന്റെ വാഹകരിൽ പ്രധാനികൾ. ഇവ കൂടാതെ പതിനാറോളം ഗണത്തിൽ പെട്ട പട്ടുണ്ണികളിലും വൈറസിന്റെ സാന്നിധ്യം പലപ്പോഴായി കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. പട്ടുണ്ണികളുടെ ശൈശവദശയിലെ ലാര്‍വകള്‍ വളര്‍ന്നുണ്ടാവുന്ന നിംഫുകളുടെ കടിയേല്‍ക്കുന്നത് വഴിയാണ് രോഗം പ്രധാനമായും മനുഷ്യരിലെത്തുന്നത്. പ്രാദേശികമായി ഈര്, പൂത എന്നെല്ലാമാണ് നിംഫുകള്‍ അറിയപ്പെടുന്നത്. രോഗബാധയേറ്റതോ ചത്തതോ ആയ കുരങ്ങുകളുമായി സുരക്ഷാ മുന്‍കരുതലുകളില്ലാതെ സമ്പര്‍ക്കത്തിലേര്‍പ്പെടുന്നതും രോഗം ബാധിക്കാനുള്ള സാധ്യത കൂട്ടും. നിംഫുകളുടെയും മുതിര്‍ന്ന പട്ടുണ്ണികളുടെയും കടിയേല്‍ക്കുന്നത് വഴി മനുഷ്യരിൽ മാത്രമല്ല സസ്തനികളായ പശു, ആട്, നായ തുടങ്ങിയ വളര്‍ത്തുമൃഗങ്ങളിലും വൈറസുകള്‍ എത്താനിടയുണ്ട്. എന്നാല്‍  വളർത്തുമൃഗങ്ങളിൽ രോഗമുണ്ടാവാനും, ഇവയില്‍ നിന്നും മനുഷ്യരിലേക്ക് രോഗം പകരാനുമുള്ള സാധ്യത തീര്‍ത്തും വിരളമാണ്.

കുരങ്ങുപനി മനുഷ്യരില്‍

സംസ്തനി മൃഗങ്ങളുടെ രക്തം ഊറ്റി കുടിച്ച് മണ്ണിൽ വീഴുന്ന മുതിർന്ന പെൺ പട്ടുണ്ണികൾ മുട്ടകള്‍ ഇടാൻ ആരംഭിക്കുക മഴക്കാലത്തിനൊടുവിലാണ്. 2000 മുതൽ 3000 വരെ മുട്ടകളാണ് ഓരോ പെൺപട്ടുണ്ണികളുമിടുക. മുട്ടകൾ വിരിഞ്ഞിറങ്ങുന്ന ലാര്‍വകളും, അവ  വളർന്നുണ്ടാവുന്ന  നിംഫുകളും സജീവമാവുന്നത് ഒക്ടോബർ മുതല്‍ മുതല്‍ മെയ് അവസാനം വരെ നീളുന്ന വരണ്ട കാലത്താണ് . വിറക് ശേഖരണം, തേന്‍ ശേഖരണം, കന്നുകാലികളെ മേയ്ക്കല്‍ തുടങ്ങിയ വിവിധ ഉപജീവനാവശ്യങ്ങള്‍ക്കായി മതിയായ സുരക്ഷാമുന്‍കരുതലുകള്‍ ഒന്നുമില്ലാതെ കാട്ടില്‍ പോവുന്നവര്‍ക്കും വനവുമായി സമ്പർക്കത്തിലേർപ്പെടുന്നവർക്കും ഈ അവസരത്തില്‍ വൈറസ് വാഹകരായ പട്ടുണ്ണി നിംഫുകളുടെ കടിയേല്‍ക്കാനും വൈറസ് ബാധയേല്‍ക്കാനും സാധ്യത ഉയര്‍ന്നതാണ്.

വൈറസുകള്‍ ശരീരത്തില്‍ കടന്ന് മൂന്ന് മുതല്‍ എട്ട് ദിവസത്തിനുള്ളില്‍ രോഗലക്ഷണങ്ങള്‍ പ്രകടമായിതുടങ്ങും. വിറയലോട് കൂടിയ ശക്തമായ പനി, തലവേദന, ക്ഷീണം, തളര്‍ച്ച തുടങ്ങിയവയാണ് പ്രാഥമിക ലക്ഷണങ്ങള്‍. തുടര്‍ന്ന് 2-3 ദിവസങ്ങള്‍ കഴിയുമ്പോള്‍ കടുത്ത പേശിവേദന, വയറുവേദന, രക്തത്തോട് കൂടിയ വയറിളക്കം, ഛര്‍ദി, മൂക്കില്‍ നിന്നും തൊണ്ടക്കുഴിയില്‍ നിന്നും മോണകളില്‍ നിന്നും രക്തവാര്‍ച്ച. ദഹനതകരാറുകള്‍, കാഴ്ചക്കുറവ് തുടങ്ങിയ ലക്ഷണങ്ങള്‍ പ്രകടമാവും. ശരീരത്തിന്റെ വിവിധ അവയവങ്ങളിൽ നിന്നുമുള്ള രക്തസ്രാവം പ്രധാന ലക്ഷണങ്ങളിൽ ഒന്നായതിനാൽ ഹെമറാജിക് ഫീവർ ഗണത്തിലാണ് കുരങ്ങുപനി ഉൾപ്പെടുന്നത്. രോഗലക്ഷണങ്ങള്‍ നീണ്ടുനില്‍ക്കുകയും, മതിയായ ചികിത്സകള്‍ ഉറപ്പുവരുത്താതിരിക്കുകയും ചെയ്താല്‍ രോഗം തീവ്രമായി തീരും. ക്രമേണ മസ്തിഷ്കജ്വരത്തിന് സമാനമായ ലക്ഷണങ്ങള്‍ പ്രകടമാവുകയും ജീവന്‍ തന്നെ അപകടത്തിലാവുകയും ചെയ്യും.

കുരങ്ങുപനി ബാധിച്ചാല്‍ ജീവാപായസാധ്യത 10-15 ശതമാനം വരെയാണ്. ആരംഭത്തിൽ തന്നെ കൃത്യമായ ചികിത്സകള്‍ ലഭിച്ചാല്‍ ഒന്നോ രണ്ടോ ആഴ്ചകള്‍ക്കകം രോഗത്തില്‍ നിന്നും മുക്തമാവുമെങ്കിലും പൂര്‍ണ്ണ ആരോഗ്യം വീണ്ടെടുക്കാന്‍ മാസങ്ങള്‍ വേണ്ടിവരും. രോഗം ബാധിച്ചവരില്‍ നിന്നും മറ്റുള്ളവരിലേക്ക് സമ്പർക്കം വഴി രോഗം പകരില്ല.

കുരങ്ങുപനി പ്രതിരോധം – അറിയേണ്ടതെല്ലാം