മുമ്പു നടന്ന ബഹിരാകാശ യാത്രകളുമായി ഈ പുതിയ സംരംഭങ്ങൾക്ക് എന്താണ് വ്യത്യാസം ?
ബഹിരാകാശ യാത്രാ രംഗത്തേക്ക് സ്വകാര്യ മേഖലയുടെ കടന്നുവരവ് വലിയ പ്രതീക്ഷയാണ് നൽകുന്നത്. മത്സരം ചെലവ് കുറയ്ക്കും, ഗുണം കൂട്ടും, പുതു സാങ്കേതിക വിദ്യകൾക്കു ജന്മം നൽകും എന്നൊക്കെയാണല്ലോ പല മുൻ അനുഭവങ്ങളും കാണിക്കുന്നത്. എന്നാൽ ഇന്ത്യ പോലുള്ള രാജ്യങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ ഇതിൽ ചില അപകടങ്ങളും പതിയിരിപ്പുണ്ട്. പൊതു മുതലെല്ലാം വിറ്റഴിക്കുന്ന തിരക്കിലാണല്ലോ നമ്മുടെ കേന്ദ്ര സർക്കാർ. എലൻ മസ്ക്കിനെപ്പോലെ റിസ്ക് എടുത്ത് പുതിയ തരം ബഹിരാകാശ വാഹനങ്ങൾ ഡിസൈൻ ചെയ്യാനും കമ്പനി സ്ഥാപിക്കാനുമൊന്നും നമ്മുടെ സമ്പന്നർ മെനക്കെടില്ല. പകരം ചുളുവിലയ്ക്ക് ISRO സ്വന്തമാക്കാനോ അല്ലെങ്കിൽ അതിന്റെ ഭൂരിഭാഗം ഓഹരികൾ കൈക്കലാക്കാനോ ആവും അവർ ശ്രമിക്കുക. നമ്മുടെ സർക്കാരിനും അതു സന്തോഷമാകും , അംബാനിയോ അദാനിയോ ആണെങ്കിൽ പ്രത്യേകിച്ചും. അങ്ങനെ ആയാൽ എന്താ കുഴപ്പം എന്നല്ലേ . കുഴപ്പം ഇത്രയേ ഉള്ളൂ : അമേരിക്കയും ചൈനയും യൂറോപ്പുമെല്ലാം ബഹിരാകാശ രംഗത്ത് പണം ചെലവിടുന്നത് ലാഭത്തിനു വേണ്ടി മാത്രമല്ല, ഏറെയും പ്രപഞ്ച പഠനത്തിനാണ്. ഹബ്ൾ ടെലിസ്കോപും കെപ്ലർ ടെലിസ്കോപും ചാന്ദ്ര- ചൊവ്വാ ദൗത്യങ്ങളും വൊയേജറും ഒന്നും ഒരു ലാഭവും തരുന്ന ഏർപ്പാടായിരുന്നില്ലല്ലോ. എന്നാൽ സ്വകാര്യ മേഖലയ്ക്ക് അതിലൊന്നും താല്പര്യം കാണില്ല. മസ്ക്കും ബെസോസും എത്ര വളർന്നാലും നാസ വില്ക്കാൻ അമേരിക്ക തയ്യാറാവില്ല. കാരണം ശാസ്ത്രം അവർക്ക് പ്രധാനമാണ്. എന്നാൽ ISRO വിൽക്കാൻ നമ്മുടെ സർക്കാരിന് ഒരു മടിയുമുണ്ടാവില്ല. അതോടെ അതൊരു വ്യാപാര സ്ഥാപനമായി മാറും. ശാസ്ത്ര ഗവേഷണം നിലയ്ക്കും. ഈ അപകടം ഇന്ത്യയിൽ മാത്രമല്ല, ബ്രസീൽ, ജപ്പാൻ പോലുള്ള രാജ്യങ്ങളിലും സംഭവിക്കാം. നമുക്കു കാത്തിരുന്നു കാണാം.