മൊണാർക്ക് ശലഭങ്ങളുടെ ദേശാടനം

 

ഓരോ മൊണാർക്ക് പൂമ്പാറ്റയും മിൽക്‌വീഡ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന സസ്യങ്ങളുടെ ഇലകളിൽ മുന്നൂറോളം മുട്ടകൾ ഇടും, മുട്ടകൾ വിരിഞ്ഞുണ്ടാകുന്ന ലക്ഷക്കണക്കിനു പുഴുക്കൾ അതിന്റെ ഇലകൾ ഭക്ഷിച്ചുവളരും. ഈ പുഴുക്കളിൽ കേവലം ഒരു ശതമാനം മാത്രമാണ് പൂമ്പാറ്റകളായി മാറുക, ബാക്കിയെല്ലാം മറ്റുപ്രാണികൾക്ക് ഭക്ഷണമാവും. ചെടികൾ നേരെ ഭക്ഷിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഉറുമ്പുകൾ പോലുള്ളപ്രാണികൾക്ക് ഈ രീതിയിലാണ് ആഹാരം ലഭിക്കുന്നത്. വിരിഞ്ഞിറങ്ങുന്ന പൂമ്പാറ്റകൾ ചിറകുകൾ ഉണങ്ങിയശേഷം പൂക്കളിൽ നിന്നും തേനുണ്ട് ശരീരത്തിൽ പരമാവധി കൊഴുപ്പ് സംഭരിച്ച് യാത്രയ്ക്കൊരുങ്ങുകയാണ്. നിലത്തുനിന്ന് ഒന്നര കിലോമീറ്ററോളം ഉയരത്തിൽ വരെ കാറ്റിന്റെ ആനുകൂല്യം ഉപയോഗിച്ചു പറക്കുന്ന ഇവ 22000 കിലോമീറ്ററുകൾ വരെ ദൂരേക്ക് സഞ്ചരിക്കുന്നു.

 

ഡോ. ഉർഖുഹാർട്ട് മൊണാർക്ക് ശലഭങ്ങളുടെ സഞ്ചാരങ്ങളെപ്പറ്റി 1937 -ൽ തുടങ്ങിയ പഠനം നീണ്ട 38 വർഷങ്ങൾ പിന്നിട്ടു. 1975 ൽ മെക്സിക്കോയിൽ ജോലി ചെയ്യുകയായിരുന്ന ബ്രൂഗറും ഭാര്യ കാറ്റാലിനയും ഉർഖുഹാർട്ടിന്റെ പരസ്യം പത്രത്തിൽ കണ്ടിരുന്നു. മെക്സിക്കോയിലെ ഒരു മലയുടെ മുകളിലെ പൈൻമരങ്ങളിൽ അവർ ദശലക്ഷക്കണക്കിന് മൊണാർക്ക് ശലഭങ്ങളെ കണ്ടെത്തി. വർണ്ണാന്ധനായ ബ്രൂഗറിന് ആ മഹാദ്ഭുതം പൂർണ്ണമായി ആസ്വദിക്കാനായിട്ടുണ്ടാവില്ല എന്നത് മറ്റൊരുകാര്യം. ധാരാളം പുതിയ അറിവുകളാണ് ഈ പഠനങ്ങളിൽ നിന്നും പുറത്തുവന്നത്. പകൽവെളിച്ചത്തിൽ സൂര്യപ്രകാശം ഉപയോഗിച്ച് ദിശനിർണ്ണയിക്കുന്ന ഈ ശലഭങ്ങൾ ഒരു ദിവസം 130 കിലോമീറ്റർ വരെ പറന്നിരുന്നു. പലതലമുറകൾ ഈ ഒരൊറ്റ യാത്രയിൽതന്നെ ഉണ്ടാവുന്നുമുണ്ട്. ഇതിൽത്തന്നെ വടക്കേയറ്റം മുതൽ തെക്കുവരെ പറക്കുന്നവ ഒരു സൂപ്പർ തലമുറ ആയി അറിയപ്പെടുന്നു. അപ്പോഴും വടക്കേ അമേരിക്കയിൽ നിന്നും സഞ്ചരിക്കുന്ന അതേ ശലഭങ്ങൾ ആണ് ഇവയെന്ന് ഉറപ്പാക്കാൻ ആവില്ലായിരുന്നു, അതിന് തെളിവുകൾ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

 

 

അടുത്തവർഷം 1976 ജനുവരി 18-ന് ആ കാഴ്ച കാണാൻ ഉർഖുഹാർട്ടും ഭാര്യയും നേരിട്ടെത്തി. നാഷണൽ ജോഗ്രഫിക്കിന്റെ സംഘവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ചുറ്റുമുള്ള പൂമ്പാറ്റകളോടൊപ്പം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രമെടുക്കാൻ നിലത്തിരിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തോട് ക്യാമറാമാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. അപ്പോഴാണ് PS 397എന്നു ടാഗുചെയ്യപ്പെട്ട ചിറകോടെ ഒരു ശലഭം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണിൽപ്പെട്ടത്. തലേവർഷം സെപ്തംബർ 6 -ന് മിനസോട്ട സർവ്വകലാശാലയ്ക്ക് അടുത്തുവച്ച് ടാഗ് ചെയ്യപ്പെട്ട പൂമ്പാറ്റയായിരുന്നു അത്. അക്കാലംവരെ മനുഷ്യരെ വിസ്മയിപ്പിച്ച ഒരു രഹസ്യം അങ്ങനെ ചുരുളഴിഞ്ഞു. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെതന്നെ ഏറ്റവും മഹത്തായ ജീവശാസ്ത്ര കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളിലൊന്നായി അതുമാറി. തുടർന്ന് മൊണാർക്ക് ശലഭങ്ങളുടെ ദേശാടനത്തെപ്പറ്റി വളരെയേറെ ഗവേഷണങ്ങളും പഠനങ്ങളും നടന്നു. മെസ്കിക്കോയിൽ അതേസ്ഥലത്തിനടുത്ത് മൊണാർക്ക് ശലഭങ്ങൾ ചേക്കേറുന്ന വേറെയും കുറച്ച് ഇടങ്ങൾ കണ്ടെത്തി അവയെല്ലാം ഇപ്പോൾ യുനസ്കോയുടെ ലോകപൈതൃകസ്ഥലമായ മൊണാർക്ക് ബട്ടർഫ്ലൈ ബയോസ്ഫിയർ റിസർവിന്റെ ഭാഗമാണ്. 1998-ൽ കാനഡയിലെ ഏറ്റവും വലിയ സിവിലിയൻ പുരസ്കാരമായ ഓർഡർ ഓഫ് കാനഡ ഉർഖുഹാർട്ടിന് നൽകപ്പെട്ടു.